Dawno mnie tu nie było.
Wchodziłam co jakiś czas, czytałam Wasze wpisy, czasami komentowałam, ale sama nic nie napisałam od 72 dni. Kupa czasu ;o
Mam nadzieję, że to się nie będzie powtarzać za często.
A tymczasem...


DAT SPAM, ech

No ludzie, witajcie!
Zgadnijcie kto siedzi uśmiechnięty przed laptopem, namawia przyjaciółkę na obejrzenie Sherlocka, dostał dzisiaj 6 i 5 z fizyki ze sprawdzianów, z czego jest mega zadowolony, dostał list od swojego klona z drugiego końca Polski, oglądał wczoraj 1 odc. 3 sezonu i się jara? Kto próbuje uczyć się do geografii i wyrzucić z głowy pewną osobę, no kto?
Ja! Niesamowite, co?
Nowy rok zaczął się pozytywnie, zobaczymy jak długo tak będzie.

Obejrzałam Sherlocka i pierwszy raz jestem tak wdzięczna temu, że znam angielski. NAPRAWDĘ.
I'm in shock, give me shock blanket.
Nie mam słów co do tego odcinka, był po prostu GENIALNY.

Poprawiłam biologię na 4.
Teraz moja średnia to 1.75, więc jestem spokojniesza, chociaż nadal to przecież wychodzi 1.
Nie mam siły, ale muszę się sprężyć i szybko wszystko ogarnąć.

Tak się cieszę, że S. jest szczęśliwa.
Jako moja pierwsza prawdziwa przyjaciółka, którą poznałam, kiedy najbardziej tego wszystkiego potrzebowałam, kocham ją jak siostrę.
A tak mówiła, że nikomu się nie spodoba itd.
Takie gadanie. Najlepsza osoba jaką znam zasługuje na szczęście, więc i ja się cieszę.
Teraz pozostało mi tylko poznać tego farciarza :3
No i ze statusem "wolna" zostałam sama.
No życie... XD

Fajnie by było tak powiedzieć u siebie, no ale cóż.
Jak na razie pozostaje mi słuchać jak cudownie wymawia to Barney z How I met your mother xD
Zaczęłam to oglądać, czyli kolejny serial do kolekcji "zaczynam, chociaż mam pełno innych".
No nic, skończyłam 1 sezon, zostało 8 - Yey~!
Chociaż koleżanka z ławki zgrywa do siebie na telefon i oglądamy na matmie, polskim, pp...
Na wszystkim, z czego ogarniamy temat.

Długo tu nie pisałam. Ogólnie zauważyłam, że nie piszę, kiedy zastanawiam się co tak naprawdę czuję i dzieje się w moim wnętrzu. Dość często mi się ostatnio zdarza nie wiedzieć, nie pisać.
Teraz mam ten sam problem. Nie jestem pewna jak mogłabym opisać to, jak się czuję. Co, do kogokolwiek czuję. Czy moje starania są zauważane i odwzajemnione. Czy spełniam wszystkie punkty z listy "to, czego oczekują ode mnie inni".
Może mogę to wszystko wrzucić do jednego wora z jakąś zimową załamką, depresją, chandrą?
Może po prostu nie mam na nic siły, a kolejna pała z biologii, dzięki której moja średnia nadal wynosi 1.00, na pewno tego stanu nie poprawi.
Najgorsze jest to, że sie uczę, uczę i uczę, staram, a tu proszę, taka smukła ocena >,<

Może żeby nie było tak pesymistycznie i negatywnie powiem, że wczoraj miał miejsce cud. Weszłam do pierwszego sklepu zaciągnięta tam przez tatę, bo sama najchętniej zostałabym w domu, w fotelu, owinięta kocem czy ciepłą bluzą i spała, i udało mi się kupić buty bez marudzenia. Pierwsza przymierzona para mi się spodobała, no i mam. Są świetne :3
Ale to na tyle tego "dobrego"...

Nie mam już siły na tą głupią szkołę.
Z dwóch przedmiotów średnia wynosi 2.coś, reszta 3.coś. Z dwa, czy trzy mają 4.coś i na tym nie koniec.
Nie zdaję już z biologi, świetnie.
Nie nadążam z materiałem. Nawał tego wszystkiego mnie przytłacza i nie mam po prostu ani siły, ani chęci na nic.

Do tego jestem chora i leżę w łóżku, bo zachciało się biegać wczoraj rano, na deszczu...
Mam w planach napisać do obsady Sherlocka, może któryś aktor/aktorka mi odpisze, poprawi humor autografem czy coś. Na Ben'a czy Martina nadziei sobie nie robię, ale jest jeszcze reszta, nie?

*Zabierzcie tę szkołę i dajcie mi się lenić*

Nic się ostatnio jakoś nie dzieje.
Siedzę w domu, bo chora.
Wyjazd do Anglii może się przełożyć do stycznia, a tego nie chcę. Miał być wrzesień, a zrobi się styczeń, pięknie.
Wczoraj widziałam zdjęcie jakiejś dziewczyny, która była w Anglii i spotkała Andrew Scott'a i zrobiła sobie z nim zdjęcie.
Ja też tak chcę, kurde no!
Albo z Martinem, albo Benedictem.
Żeby tylko z którymś z nich. Aż mnie zazdrość zżera.

I dostałam takie dwie cudne książki ^^


I to WOW, bo od mamy O.o
Jeszcze tata chce też przeczytać, bo chce sobie przypomnieć. Czytał je kiedyś, a ze mną serial ogląda teraz ^^

Koncert cudowny.
Może nie było to coś szalonego, gdzie każdy się bawił i coś odwalał, ale było to niesamowite przeżycie.
Opłacało się jechać tyle, dać tyle... wszystko <3
Każdy słuchał w skupieniu.
Choć 1,5h to jak dla mnie za krótko ;/
Serj był cudowny. Na żywo brzmi jeszcze lepiej niż na nagraniach, po prostu zajebiście.
A zwykle głos artystów jest inny na żywo, inny na nagraniach. Tutaj tego nie było.
W sumie to trochę nawet chciało mi się płakać, tak ze szczęścia xD dlatego, że tam byłam, słuchałam, widziałam *^*

Przez ten cały zapierdziel nie mam na nic prawie czasu. I kiedy ja nadrobię Supernatural? Kiedy napiszę coś tutaj? I tak nie odrabiam połowy lekcji, bo nie nadążam .___.
Co za życie :C

Jutro z samego rańca na "Wałęsę", ekstra.
Przynajmniej nie ma szkoły.
Moje stosunki z ludźmi w klasie są w dobrym porządku, chociaż oczywiście może być lepiej.
Mam nadzieję, że będzie, bo na razie czegoś mi brakuje.
Fizyko, matematyko, proszę, bądźcie łaskawe w tym roku... zawsze ._.

Ojoj *^* Ta piosenka tak bardzo kojarzy mi się z wakacjami, a dokładniej z momentem kiedy czytałam pewną książkę. W sumie to właśnie z tą książką mi się kojarzy.
"Krąg" Sary B. Elfgren i Mats'a Strandberg'a.
Cudowna ^^
Chociaż przypomina mi też, jak beznadziejnie pod jednym względem skończyła się ta książka.

Ogólnie książka jest pisana w narracji trzecioosobowej. O czarownicach, magii w czasach współczesnych, dokładniej we Szwecji.
Sześć kompletnie obcych sobie dziewczyn, znanych jedynie z widzenia, bądź połączonych więzią "ofiara-prześladowca", które łączy jedynie liceum, do którego chodzą.
W sumie podeszłabym do tego sceptycznie, bo przecież magia, współczesność? Może być coś nowego?
A no może. Poniekąd.
Minoo, Linea, Vanessa, Anna-Karin, Rebecca, Ida.
Sześć dziewczyn, sześć Wybranek.
Każda z nich ma magiczną moc, którą w sobie odkrywa, każda prócz Minoo.
Pewnego dnia budzą się poraz kolejny z zapachem spalenizny we włosach, a wieczorem każda z nich pod wpływem Krwistego Księżyca jak zahipnotyzowana udaje się do lasu, gdzie się spotykają.
Dowiadują się, że są Wybrańcami. Mają magiczne moce, istnieje coś takiego jak Rada, która pragnie mieć nad wszystkim kontrolę.
Po co Wybrańcy? Ano po to, bo w mieście Engelforsds zaczyna dziać się coś złego.
Istnieją czarownice i czarodzieje, istnieją też demony, które chcą się dostać na ten świat.
Błogosławią pewną osobę, której tożsamość próbują ustalić dziewczyny, by na końcu rozegrała się między nimi walka.

Książka jest gruba, liczy coś koło 400, może nawet 500 stron, ale wciągnęła mnie na tyle, że przeczytałam ją w 4 dni.
Długa, ale to nie oznacza, że akcja się ciągnie i przynudza.
Narrator umiejętnie zmienia perspektywę i przy opisywaniu np. tego co widzi Vanessa, mówi nam co ona przeżywa, myśli o np. Linei. Jest to coś negatywnego, ale gdy narrator zmieni perspektywę na tą Linei, wiemy z czego wynika jej zachowanie.
Może to głupio wytłumaczyłam, ale mam nadzieję, że ktoś się połapie.
Oprócz magii mamy tutaj do czynienia z życiem codziennym dziewczyn, mobbingiem w szkole, ich osobistymi problemami.
Wszystko w idealnych porcjach.

Nie może też zabraknąć romansu, który strasznie mi się podobał, a nie zawsze coś mi podejdzie. Tutaj jednak ten wątek miłości każdej z dziewczyn, a w szczególności Minoo, pochłonął mnie jak nie wiem.

Będzie miłość, będzie magia, będzie walka, będą problemy z mocami, wybrankami serca, zaufaniem dziewczyn sobie nawzajem. Będzie odmienność, nietolerancja, negatywne strony liceum. Wszystko.
Podoba mi się strasznie jak powoli rozwijały się między nimi przyjaźnie.

Dla mnie książka jest świetna. Nie wiadomo kto jest wrogiem, a kto nie. Tyle się dzieje, że czasami trudno nadążyć. Przywiązałam się do postaci każdej z nich i śledziłam wszystko co z nimi związane.

Książkę poleciła mi S., a mamy podobny gust jeśli chodzi o książki, więc się za to zabrałam.
Nie żałuję.
Prolog tylko spotęgował moją chęć na dalsze czytanie, bo zmącił mi dużo w głowie, zaciekawił.
Elias, siódmy Wybraniec, zostaje nakierowany przez pobłogosławionego i jego głos w głowie Eliasa do tego, by rozbił lustro w jednej z łazienek liceum i podciął sobie żyły. I wszystko się od tego zaczęło.

*Czemu o tym piszę?*
Ponieważ jestem zafascynowana drugą częścią - "Ogień", którą właśnie czytam i także myślę, że jutro skończę i też będą to 4 dni xD
A musiałam gdzieś "wylać" swoje myśli (?)
W końcu mój blog i jakąś władzę w końcu mam xDD

No nic, książkę gorąco polecam i już nie mogę doczekać się III cz.
II jest jeszcze lepsza od I-ej, więc ciekawa jestem zakończenia trylogii ;3

Jejuuu, tak dużo rzeczy do zrobienia, a czas jakby przelewa się przez palce, no co jest?

Wczoraj do 3 w nocy siedziałam i zakuwałam na poprawę z historii, do tego skończyłam dwie książki.
Czemu poprawa? Bo dostałam 1. Piękną, wielką 1.
Dzisiaj poprawiałam. Z kolejnej kartkówki też 1. To też bd poprawiać ._.
Ta kobieta jest nienormalna. Ocenia nie wiadomo jak. Napisałam jej pełno informacji, a ona dała 1. Muszę zobaczyć tą drugą kartkówkę na oczy i pójść poprawiać. Znowu -,-

Tak wgl to stwierdzam, że chyba przyciągam zajętych facetów. Naliczyłabym już takich 4 .__.
Nie chodzi tutaj o nielojalność wobec swoich dziewczyn, ale tak jakoś dzisiaj każdy do mnie lgnął.

A na dzień chłopaka przyjechało 7 pudełek pizzy do klasy i chłopaki mieli wyżerkę + lizaki różowe, takie słodkie do bólu xD
Dobrze by było, gdyby oni się tak trochę postarali i na nasze święto coś przyszykowali.

Może taki trochę nie teges, bo niektórzy się mogą nie poznać, żem ta sama Stalker_Girl co wcześniej, ale cóż, jest boski <3
Póki nie znajdę czegoś takiego "na stałe", zostawiam ten :3
Bo przecież on jest taki cudowny <33

Chcę już ten październik! Chce koncert, chcę Anglię, chcę The Walking Dead!
Niech ten czas leci szybciej!

Moja kondycja ma sobie wiele do zarzucenia, niestety.
Biegając dzisiaj na wfie, tak się zmachałam, że ja nie mogę. A to tylko 800m.
Przybiegłam ostatnia. No, na równi z 3 od końca. W ostatniej sekundzie mnie wyprzedziła ._.
Nienawidzę biegów przełajowych -,-
Szczególnie, że pierwszy raz biegam na wfie. Wcześniej nikt na nas uwagi nie skupiał i nie próbował czegoś robić.
Wróć... nikt z mojej szkoły -,-
Do tg biegłam w Conversach, czyli beznadziejnie wypadło, że mieliśmy biegi dzisiaj .__.

Kondycjo... jeśli kiedykolwiek byłaś, to proszę, wróć ;_______;

Od ostatniego posta włączam pingera codziennie z nadzieją, że uda mi się przelać myśli tutaj. Cóż, nie wychodzi.
Zawsze ta karta w przeglądarce zostaje zamknięta xD
Teraz jakoś mi się chce, więc może się uda xD

Nic nie narysowałam, ale zaczęłam zabawę i bliższe poznawanie GIMP'a i kodów CSS'a.
Mam nadzieję, że coś z tg wyjdzie xD
Wstępnie opanowałam kody, a GIMP powoli zaczyna mnie lubić. Robię (a raczej próbuję robić) nagłówki na blogspota, to samo z kodami.
Jeśli się uda, mój kochany klon będzie wyciągał szablon ode mnie na swojego bloga, zamiast czekać długaśne terminy w kolejce w różnych szabloniarniach.

Możliwe też, że zapiszę się na karate.
Oczywiście, boję się jak nie wiem, ale cóż, trzeba spróbować. Chociażby dlatego, że na zawodach mogłabym widywać mojego klona, która mieszka ode mnie w uj daleko. Nauczyłabym się co nieco.
Ale też boję się, że ktoś młodszy, będzie umiał ode mnie więcej, bo chodzi od dawna >,<
Albo przyjdzie taki knypek z czarnym pasem, czy coś.
Albo, że wgl sobie nie poradzę.
No nic, muszę spiąć poślady i iść zobaczyć jak to będzie. Bo jestem ciekawa. Z pewnymi obawami, ale ciekawa xD

Dopadła mnie choroba, która na szczęście (albo i nie) się właśnie już kończy.
Wolałabym oczywiście posiedzieć w domu, odpocząć, wykurować się na spokojnie. Ale moja nowa szkoła narzuca na mnie tyle obowiązków, że to aż straszne jest.
Z matematyki nie rozumiem prawie nic, co jest dla mnie uczuciem nowym, ale zapowiada się, że chyba muszę się przyzwyczaić.
Z historii szykuje się piękne 1 za kartkówkę z III gimnazjum, gdzie jestem z historii taka dupa, że nic nie pamiętam prawie. W sumie to liczę na tą 1, zamiast np. 2-, bo tg poprawić już nie można, a 1 zawsze >,<
Francuski już od startu narzuca nieziemskie tempo.
Na polskim już omawiamy lekturę, którą oczywiście przeczytam dopiero dzisiaj, bo nie poszłam do szkoły. Możliwe, że jutro też do niej nie zawitam, ale wolę nie mieć więcej zaległości .__.

Tak ogólnie:
Czuję się jak jedno, wielkie, niepotrzebne światu coś, które mogłoby się wcale nie urodzić (to ostatnie to akurat nawet opinia mojej mamy, bo gdyby nie ja, nie żeniłaby się), które mogłoby zniknąć.
Strasznie dzisiaj mnie wkurzyła, a zarazem sprawiła, że właśnie tak się poczułam.


Nic mi nie wychodzi, a poczucie szczęścia, czy zadowolenia to tylko coś, co może być chwilowe, albo wgl nie istnieć, tylko się wydawać, że przez chwilę zagościło akurat u mnie. Potem sobie idzie.

Tak właśnie jest teraz...
Nie mam siły na nic, a jutro chrzciny w rodzinie.

Jeszcze zostałam uświadomiona w tym, że jestem niepotrzebna całkiem przed chwilą.

Dziś dzień użalania się nad sobą. Świetnie.

Nowa szkoła, nowe twarze, stara, wredna znajoma, ktora psuje cały dobry efekt szkoły.
Skończyłam remont pokoju, zarazem go nie kończąc.
Nie mam szafek na ciuchy, bo genialna IKEA nie przywiozła -,-' na razie ciuchy trzymamy... wszędzie xD
Ogólnie jestem nastawiona pozytywnie do nowej szkoły i zamierzam ten stan utrzymać. Chociaż ta wredna znajoma to stara się ewidentnie zepsuć, to ja nie odpuszczę tak łatwo xD

Czyli ogólnie bulwers.
Obejrzałam dzisiaj ostatni odcinek Sherlocka, jaki miałam do obejrzenia, a teraz muszę czekać do (prawdopodobnie) 15.09, aż wyjdzie 3 sezon.
Czemu, ja się pytam? Czemu coś tak genialnego stworzono, żeby czekać i czekać.
Arrr, jestem zaabsorbowana geniuszem Moriarty'ego.
Kocham takich szaleńców jak on. Normalnie uwielbiam.
Ale to wcale nie znaczy, że Sherlock spada niżej.
Kocham ich tak samo. Dobro i zło, jedno musi istnieć, żeby było to drugie. Meh ._.
Jakoś teraz mogę się naznaczyć mianem "psychofanki" bądź powiedzieć "I'm SherLOCKED", bo ten serial to geniusz, a aktorzy idealnie dobrani. I pod względem urody, ale też świetnie spełniają swoje role.
Z jednej strony cichy głos w mojej głowie mówi mi "Spokojnie, zachwycasz się serialem, wyluzuj", ale ten, który wrzeszczy, piszczy i wgl fangirluje jest o wiele głośniejszy i zagłusza ten pierwszy.
Może w październiku tata zabiera mnie do Anglii, może (choć na to mam małe nadziej) jeszcze ktoś z obsady Sherlocka bd się kręcił na tej cudownej ulicy i może nie wsadzą mnie do kicia, jak przeskoczę balustrady, próbując podbiec i przytulić np. Ben'a. MOŻE XD
Na pewno porobię mnóstwo zdjęć i na pewno tata nigdy nie bd chciał mnie już nigdzie zabrać!